دامنه یا domain که به‌طور کلی با اسم نام دامنه نیز شناخته می‌شود، درواقع همان اسمی است که وبسایت شما با آن شناخته می‌شود و کاربران برای دسترسی به سایت شما آن را در نوار آدرس مرورگر خود تایپ می‌کنند. به بیان بهتر، اگر وبسایت خود را یک خانه از هزاران خانه‌ی شهر در نظر بگیرید، domain یا دامین، آدرس این خانه‌ی مجازی است.
همه‌ی ما می‌دانیم که اینترنت یک شبکه‌ی عظیم رایانه‌هایی است که افراد و دستگاه‌های گوناگون را به کمک اتصال کابلی و مجموعه‌ای از ابزارهای دیگر به هم متصل می‌کند. خب پرواضح است که در چنین شرایطی مدیریت میلیون‌ها دستگاه متصل به اینترنت و رسیدگی به دستورات و درخواست‌های هر یک از آن‌ها کار ساده‌ای نیست و نیازمند کدگذاری و اختصاص یک نام یا آدرس انحصاری برای هر یک از آن‌هاست. در غیر این صورت درخواست‌ها دچار بهم ریختگی و ارسال به آدرس اشتباه می‌شوند.
این آدرس در فضای اینترنت در قالب IP در اختیار وب‌سایت‌ها قرار می‌گیرد. IPها ترکیبی عددی هستند که قطعا به خاطر سپردن آن‌ها کار چندان ساده‌ای نیست. به همین خاطر دامنه‌ها با نامهای قابل درک به میدان آمدند تا پیدا کردن وب‌سایتی خاص در میان این‌همه آدرس کار ساده‌تری باشد.
اگر دارید به طراحی سایت فروشگاهی فکر می‌کنید مقاله مراحل ساخت فروشگاه اینترنتی را از دست ندهید.
![]()
تعریف Subdomain
زیردامنه یا domain فرعی (Subdomain) یک بخش فرعی یا افزونه‌ای است که به نام اصلی دامنهی شما اضافه می‌شود. زیردامنه‌ها به منظور سازمان‌دهی بخش‌های گوناگون وبسایت شما و پیمایش راحت‌تر بین آن‌ها ایجاد می‌شوند. برای درک بهتر این موضوع بد نیست نگاهی به مثال زیر بیندازیم:
وبسایت store.webcade.ir از سه بخش تشکیل شده است. یک ساب‌دامین به نام store، یکdomain اصلی به نام webcade و یک domain سطح بالا یا TLD که در اینجا به‌صورت دات آی آر نمایش داده شده است.
این موارد نشان میدهند که وبسایت اصلی یعنی webcade دارای یک زیردامنه‌ی فروشگاهی است و هنگامی که شما به این سایت وارد می‌شوید می‌توانید با ورود به بخش فروشگاه که زیرمجموعه‌ای از سایت اصلی است، خرید خود را انجام دهید.
زیردامنه ها به دلایل گوناگونی استفاده می‌شوند، برای مثال یکی از متداول‌ترین کاربردهای subdomain ایجاد نسخه‌ی آزمایشی یا نمایشی از وبسایت است. بسیاری از توسعه‌دهندگان وب پیش از انتشار نسخه‌ی رسمی وبسایت، بخش‌های گوناگون آن را در زیردامنه آزمایش می‌کنند تا از صحت عملکرد سایت آگاه شوند.
ایجاد فروشگاه نیز که در مثال بالا به آن اشاره کردیم، یکی دیگر از کاربردهای subdomainهاست. معمولا داشتن یک وبسایت تجارت الکترونیک به تنظیمات بسیار پیچیده‌تری نیاز دارد و رسیدگی به چنین تنظیماتی برای صاحبان آن هزینه‌بر و وقت‌گیر است.
به همین علت بسیاری از صاحبین کسب‌وکار ترجیح میدهند که بخش تجارت الکترونیک را به شکل یک domain فرعی به domain اصلی خود اضافه کنند و از سادگی و مزایای دیگر آن لذت ببرند.
![]()
کاربرد دامین
تمامی وب‌سایت‌ها پس از ساخته شدن با IP اختصاصی خود هاست می‌شوند. این یعنی هیچ نام مشخصی ندارند و توسط رشته‌ای از اعداد معرفی می‌شوند. domain یا نام دامنه، پس از ساخته شدن وبسایت به IP متصل می‌شود و به این ترتیب به کاربران اجازه می‌دهد که با نوشتن چند کلمه در نوار آدرس به سایت مد نظر خود دسترسی پیدا کنند.
درصورتی که domain به IP سایت متصل نشده باشد، با نوشتن www.webcade.ir در نوار آدرس مرورگر به جایی هدایت نخواهید شد و سایتی در دسترستان قرار نخواهد گرفت. پس می‌توان نتیجه گرفت که اولین و مهم‌ترین کاربرد دامین، ایجاد دسترسی سریع‌تر و ساده‌تر به وبسایتهای گوناگون است.
اما کاربرد دامینها به همین‌ها محدود نمی‌شود. هنگامی که پای برندسازی و بازاریابی در میان باشد، domainها حرفهای زیادی برای گفتن دارند و می‌توانند به شکل چشم‌گیری در پیشبرد اهداف کاریتان تاثیر‌گذار باشند. به‌طور کلی دامینها به چند روش برای کسب‌وکار اینترنتی شما کارآمد هستند:
- برای برندتان هویت ایجاد می‌کنند و باعث می‌شوند که کاربران شما را با نام مشخصی به خاطر بسپارند.
- اعتماد کاربران را جلب و به آن‌ها ثابت می‌کنند که وبسایت شما به یک برند قدرتمند متصل است.
- برندتان را در برخورد اول جذاب نشان میدهند و موجب جذب هرچه بیشتر کاربران می‌شوند.
- تعامل وبسایت را افزایش میدهند و باعث می‌شوند تعداد بیشتری از افرادی که به موضوع کاریتان علاقمندند شما را دنبال کنند.
انواع دامین
نام domain یکی از مهم‌ترین بخش‌های وبسایت شماست. درواقع اگر میخواهید وبسایت موفقی داشته باشید باید دامین مناسبی برای خود انتخاب کنید. ولی ماجرا از این قرار است که انتخاب domain به همین سادگی نیست. چرا که دامینها دارای ۵ نوع گوناگون هستند که همه‌ی آن‌ها برای شما مناسب نیستند. بنابراین شناخت انواع دامنه یکی از اصلی‌ترین کارهایی است که باید قبل از ثبت دامین انجام دهید.
![]()
-دامنههای سطح بالا (TLD):
domain های سطح بالا، بالاترین دامینها در هرم سلسله مراتبی اینترنت هستند. این دامینها با نام اختصاری TLD یا همان TOP-LEVEL DOMAIN شناخته می‌شوند و از مشهورترین و پرطرفدارترین نامهای دامنه در دنیا هستند. دامین‌هایی مثل .com، .net، .org و .co در دسته‌ی دامنههای سطح بالا قرار می‌گیرند.
سازمان ICANN که یکی از نهادهای مسئول اختصاص این دامین‌هاست، به تازگی دسته‌ی جدیدی از دامین‌های سطح بالا را برای استفاده‌ی سازمان‌ها و شرکت‌های گوناگون تایید کرده است.
![]()
-دامنههای سطح بالای کد کشوری:
در دومین ردیف از هرم سلسله مراتبی، دامین سطح بالای کد کشوری قرار دارد که با نام اختصاری ccTLD شناخته می‌شود. این دامینها به‌طور خاص برای کشورها طراحی شده‌اند و هر کشور ccTLD مخصوص به خود را دارد. برای مثال .ir دامین کد کشوری ایران است یا دامین .ca به کشور کانادا تعلق دارد. با وجود اختصاصی بودن این کدها، اجباری در استفاده از آن‌ها وجود ندارد و شما می‌توانید از دامین‌های دیگری برای وبسایت خود استفاده کنید.
![]()
دامنههای سطح بالای عمومی:
دامین‌های سطح بالای عمومی یا Gtld، درواقع همان دامین‌های سطح بالا هستند، با این تفاوت که این انواع دامنه به سبب کاربری خاص‌شان از سایرین متفاوت شده‌اند.
برای مثال وبسایتهای نظامی می‌توانند از دامین سطح بالای عمومی .mil استفاده کنند، یا دامین .edu برای وبسایتهای آموزشی طراحی شده است. ثبت نام در این دامینها تشریفات خاصی ندارد، اما اگر میخواهید از دامین نظامی یا آموزشی استفاده کنید حتما باید شرایط خاصی داشته باشید.
![]()
دامنههای سطح دوم:
دامین‌های سطح دوم، در هرم سلسله مراتب اینترنت در زیر تمامی domainهای سطح بالا قرار می‌گیرند. البته این بخش‌بندی به معنای کم ارزش یا نامعتبر بودن این نوع از انواع دامنه نیست. بلکه این نوع از دامینها بخش دوم نام کلی دامین را تشکیل میدهند و درواقع نام اصلی دامین شما هستند.
برای مثال در وبسایت www.webcade.ir، ترکیب .webcade درواقع دامین اصلی یا همان domain سطح دوم شماست. این بخش از دامینها می‌تواند شامل domainهای سطح دوم کد کشوری نیز باشد که به‌صورت .co.uk یا .gov.ir نمایش داده می‌شوند.
![]()
domain سطح سوم:
در آخرین سطح از هرم دامنههای سطح سوم قرار دارند. این انواع دامنه به خودی خود یک domain کامل نیستند، اما بخشی از کل domain شما را شکل میدهند. برای مثال در دامین www.webcade.ir، بخش www درواقع همان دامین سطح سوم شماست.
اگر دقت کنید متوجه خواهید شد که دامین شما حتی بدون تایپ کردن www نیز به‌درستی عمل می‌کند و ضرورتی برای اضافه کردن آن وجود ندارد. با این حال اصلی‌ترین دلیل اختراع دامین‌های سطح سوم، ایجاد قابلیت اضافه کردن دامنههای فرعی یا همان subdomain است.
![]()
قواعد نامگذاری دامنه
حالا که با انواع دامین آشنا شدید، حتما متوجه شده‌اید که بخشی از نام domain شما انتخابی و بخشی دیگر ثابت و به‌نوعی اجباری است. درواقع شما می‌توانید، دامین سطح دوم خود را کاملا اختیاری نامگذاری کنید، اما هنگامی که پای دامین سطح بالا به میان می‌آید ناچارید که از میان اسامی مشخصی این بخش را انتخاب کنید. با همه‌ی این‌ها نامگذاری domain قواعد نانوشته‌ای دارد که رعایت آن‌ها می‌تواند وب‌سایت‌تان را تبدیل به سایتی موفق کند:
- هرچه کوتاه‌تر بهتر: همیشه سعی کنید طول domain خود را کوتاه نگه دارید. هرچه نام کوتاه‌تری انتخاب کنید، شناسایی و با خاطر سپردن آن برای کاربران راحت‌تر خواهد شد. مناسب‌ترین طول نام برای یک دامین چیزی در حدود ۱۵ کاراکتر است. چرا که نامهای طولانی‌تر سخت‌تر به خاطر سپرده می‌شوند. از طرف دیگر، احتمال هجوم کاربران به سمت نامهای طولانی کمتر است و همین باعث از دست رفتن بخشی از ترافیک ارگانیک سایت‌تان می‌شود.
- نامی انتخاب کنید که تلفظ ساده‌ای داشته باشد: نام دامین شما باید به گونه‌ای انتخاب شده باشد که حتی در حین مکالمه نیز بتوانید آن را به‌درستی تلفظ کنید. درواقع نوشتن و خواندن این نام باید برای کاربران ساده باشد. این کار به خلق یک دامین حرفهای کمک خواهد کرد.
- از خط فاصله درون اسم استفاده نکنید: هرگز در نام domain خود از خط فاصله استفاده نکنید. چرا که این خطوط اغلب نشانگر سایتهای زرد و اسپم هستند و قطعا دلتان نمی‌خواهد که کسی شما را با آن‌ها اشتباه بگیرد. اگر نام دلخواه شما توسط سایتهای دیگر انتخاب شده است و چاره‌ای جز اضافه کردن خط تیره ندارید، به یاد داشته باشید که این کار کاربران شما را به سمت سایتهای رقیب هدایت خواهد کرد.
- پیش از انتخاب نام به‌خوبی تحقیق کنید: پیش از انتخاب نام، حتما درمورد موجودیت آن تحقیق کنید تا نام سایت شما مشابه دیگری نداشته باشد. شما می‌توانید به راحتی با جست‌وجوی نام انتخابیتان در گوگل، این موضوع را متوجه شوید. تشابه نام به غیر از زیر پا گذاشتن قوانین کپی‌رایت می‌تواند موجب سردرگمی و از دست رفتن کاربران شما شود.
- از تکرار حروف پرهیز کنید: استفاده نکردن از حروف تکراری در نام دامین یکی از ایده‌های خوبی است که باید آن را پیاده‌سازی کنید. به این علت که استفاده از حروف تکراری در کنار هم احتمال از دست دادن ترافیک ارگانیک شما را افزیش می‌دهد. کافی است کاربران یک حرف را کمتر یا بیشتر تایپ کنند تا به وبسایتهای مشابه هدایت یا با پیام خطا مواجه شوند. پس این فکر را از سرتان بیرون بیندازید.
![]()
چگونه دامین انتخاب کنیم؟
همانطور که در بخش‌های قبلی اشاره کردیم، domainها دارای انواع گوناگونی هستند که هر یک از آن‌ها برای افراد یا شرایط خاصی مناسب‌اند. برای مثال در هنگام انتخاب یکی از دامنههای سطح بالا، باید حتما از domain متناسب با اهداف وبسایت خود استفاده کنید.
در دسترس بودن یک domain سطح بالا به خودی خود برای شروع کافی نیست، چرا که تنوع اسمی این دامنه‌ها بالاست و بسیاری از نامهای دامین جدید می‌توانند گمراه کننده یا نامناسب به‌نظر برسند.
معمولا بهترین انتخاب برای یک وبسایت رسمی استفاده از دامنهی سطح بالای .COM است. این نام شناخته‌شده‌ترین domain موجود در دنیاست و در عین حال که ظاهری جدی و رسمی دارد، برای تمامی افراد شناخته شده است. حتی مبتدی‌ترین افراد در زمینهی تکنولوژی هم در هنگام تایپ کردن آدرس شما به‌طور ناخودگاه خط را با .COM به پایان می‌رسانند.
نکته‌ی دیگری که باید در هنگام انتخاب دامین به خاطر بسپارید، این است که اگر از دامین سطح بالای کد کشوری استفاده کنید، می‌توانید بازدید محلی سایت خود را افزایش دهید. با اینکه استفاده از این نوع domain ضروری نیست، اما چنین دامنه‌ای می‌تواند برای صاحبان تجارت الکترونیک یا افرادی که به دنبال کاربران محلی هستند، بسیار سودمند باشد.
در نهایت فراموش نکنید که domain اصلی خود را جذاب و متناسب با برند طراحی کنید و جایی برای توسعه و پیشرفت دامنه و کارتان در نظر بگیرید.
![]()
مراحل ثبت دامنه
ثبت domain کار چندان پیچیده‌ای نیست. کافی است یک هاست مناسب برای خود پیدا کنید و نام نهایی دامنهی خود را در روی آن ثبت کنید. اما برای اینکه بهتر با این مراحل آشنا شوید، بیایید باهم ببینیم که ثبت دامنه چگونه است؟
- برای شروع فرایند ثبت domain ابتدا باید سایت میزبان خود را پیدا کنید. در میان سایتهای هاست ایرانی، شرکت‌‌هایی همچون وبکده، ایران هاست، ایران سرور، وب مز و ... وظیفه‌‌‌ی ثبت و میزبانی از دامنهی شما را به عهده خواهند گرفت و شما می‌توانید با توجه به بودجه و امکاناتی که نیاز دارید، یکی از این شرکت‌‌ها را انتخاب کنید.
- پس از انتخاب هاست باید وارد بخش درخواست میزبانی یا ثبت domain شوید. در این بخش چند باکس وجود دارد که از شما می‌خواهد نوع domain سطح بالا، نام دامنهی اصلی و همچنین مدت زمان سرویس خود را انتخاب کنید.
- معمولا شما با پر کردن این کادرها می‌توانید نرخ نهایی ثبت دامنه را محاسبه کنید و به موجودی نام انتخابی خود آگاه شوید.
- پس از تایید نام انتخابی و ثبت domain ، وبسایت هاست شما را به درگاه پرداخت هدایت می‌کند و شما پس از تسویه حساب صاحب نام دامنهی شخصی خود خواهید شد.
![]()
البته باید این نکته را در نظر بگیرید که روش ثبت نام دامین در وبسایتهای گوناگون متفاوت است و هر وبسایت قیمت و قوانین مخصوص به خود را برای ثبت نام شما دارد. بنابراین پیش از اینکه مراحل ثبت را شروع کنید، با پشتیبانی سایت هاست تماس بگیرید و از آن‌ها بخواهید برایتان شرح بدهند که قوانین و قیمت آن‌ها برای ثبت دامنه چگونه است.
سخن پایانی
نام دامنه یکی از مهم‌ترین اجزای سایت شماست. قطعا کسب‌وکار اینتنرتی شما بدون وجود domain، شبیه به خانه‌های بی‌آدرس است که هیچکس از وجود آن خبر ندارد. حتی اگر کسی شما را بشناسد برای رسیدن به این خانه مسیر درستی را نمی‌شناسد و ناچار به عبور از جاده‌های پر پیچ و خم و به خاطر سپردن آدرس IP است.
برای هموار کردن این مسیر، تمامی صاحبان کسب و کار، ساده‌ترین و جذاب‌ترین نامهای ممکن را برای دامین خود انتخاب می‌کنند تا نه تنها کاربران بیشتری را به سوی خود هدایت کنند، بلکه همیشه در خاطرات باقی بمانند.
دامنه‌ها انواع مختلفی دارند که آشنایی با آن‌ها می‌تواند در مسیر ثبت یک دامین کارآمد کمکتان کند. پس با توجه به نکات این مقاله و استفاده از کمک یک متخصص در زمینهی وب هاستینگ دامنهی خود را ثبت کنید و از مزایای بی‌شمار آن لذت ببرید.